ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΗΣ ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

                   

Οργή και ταξικό μίσος μας διακατέχει για την στάση του Δήμου, που, για μια ακόμα φορά, λειτούργησε σαν το μακρύ χέρι του κράτους και με τη μεθόδευση που ακολούθησε στο θέμα της εργαζόμενης του δήμου Πανάγου, που ήταν σε όλο της το μεγαλείο τιμωρητική, γιατί, τόλμησε με επιμονή και αγώνα να αντισταθεί και να παλεύει ώστε να δικαιωθεί για το υπέρτατο δικαίωμα της στην εργασία.

Δικαίωμα ιερό και που οφείλουμε να το υπερασπιστούμε <<με νύχια και με δόντια>> όπως λέει ο λαός μας. Ειδικά σε αυτή την περίοδο που το κεφάλαιο, η κυβέρνηση, και οι μηχανισμοί επιβολής των συμφερόντων του, όπως η ΕΕ, το ΔΝΤ, ο ΟΟΣΑ, το αμφισβητούν και προσπαθούν να το ποδοπατήσουν, ονομάζοντάς το κοινωφελές εθελοντισμό, εκ περιτροπής εργασία, κ.α. και τον μισθό βοήθημα.

Ως Ανυπότακτη Πόλη κατηγορηθήκαμε γιατί μιλήσαμε για ευθύνες και μεθοδεύσεις  της διοίκησης του δήμου για την αντιμετώπιση της εργαζόμενης Πανάγου και εμμέσως πλην σαφώς, είχαμε απειληθεί για ποινική δίωξη. Κι αυτό γιατί επισημάναμε τις συνεχείς άδικες και παράτυπες ενέργειες της διοίκησης του δήμου στο ζήτημα της Πανάγου, όπως επίσης και από τον νομικό σύμβουλο που μας έλεγε πως έπρεπε πρώτα να απολυθεί και μετά να περάσει στον δήμο .

Ας μας απαντήσει και ας αναλάβει της ευθύνες της η διοίκηση και κάθε αρμόδιος, για τις ενέργειες που έχει κάνει και  ας τις διορθώσει <<όχι σήμερα, αλλά χθες>> όπως λέει ο λαός μας.

Είναι άνευ χαρακτηρισμού η εκδικητική στάση της διοίκησης να πατάει επάνω στο τσαλαπάτημα του δικαιώματος στην εργασία και να οδηγεί την εργαζόμενη και την οικογένεια της στην εξαθλίωση και την ανέχεια.

Είναι άκρως αντεργατική η διαδικασία που ακολουθείται από το κράτος προκειμένου να μπει σε μια θέση εργασίας και να πληρωθεί – μήνες απλήρωτη η εργαζόμενη και έρχεται ένας υποτιθέμενος ανεξάρτητος θεσμός που το μόνο που κάνει είναι να περικόπτει και να αντιμετωπίζει την εργασία σαν κόστος και όχι σαν ανάγκη και να ελέγχει αν επιβαρύνει τον προϋπολογισμό του κράτους – δηλαδή εκ προοιμίου αρνητική σε ο,τιδήποτε είναι παροχή και δικαίωμα του εργαζόμενου και του λαού.

Αυτό συμβαίνει και με την περίπτωση της Πανάγου έχοντας φροντίσει η διοίκηση να  δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να μπορεί να αμφισβητήσει η επίτροπος την πληρωμή της και την απασχόληση της.

Τα ερωτήματα που θέτει η επίτροπος στην διοίκηση, είναι αυτά για τα οποία διαφωνήσαμε στο δημοτικό συμβούλιο και χαρακτηρίσαμε πως αυτά θα δημιουργήσουν πρόβλημα στο να θεωρηθεί πως συνεχίζει την εργασία χωρίς να κινδυνεύει να βρεθεί στο δρόμο απολυμένη.

Και οι απαντήσεις που έδωσε στις 8 Ιούλη στην Επίτροπο κάθε άλλο παρά λύνουν το πρόβλημα, αλλά το περιπλέκουν και δημιουργούν πρόβλημα.

Εκείνο που όφειλε και ο οφείλει ο δήμος να κάνει, είναι να αποσύρει τα έγγραφα που έδωσε στην επίτροπο που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και να στείλει εγγράφως, την μοναδική αλήθεια πως η συναδέλφισσα όλο το διάστημα για το οποίο  ρωτάει η επίτροπος  βρίσκονταν στο πόστο της, είτε πληρωνόταν είτε όχι.

 Είναι υποχρέωση της διοίκησης αν θέλει να είναι συνεπής με τις αποφάσεις του Δημοτικού συμβουλίου  και αν δεν θέλει να γραφτεί με μαύρα γράμματα στην ιστορία των δήμων.

KAMIA ΟΛΙΓΩΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙ ΤΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΟ

ΑΜΕΣΗ ΠΛΗΡΩΜΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΗΣ

ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ  ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ

ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ  ΜΑΣ

anypotahtHYPERLINK "http://anypotahtipoli.blogspot.com/2016/07/blog-post.html"ipoli.blogspot.com

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΟΜΙΛΟΥ «ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ»

Πρέπει να το πούμε καθαρά και από την αρχή:

Το μόνο πράγμα που ενδιαφέρει τους κεφαλαιοκράτες, ντόπιους και ξένους, είναι η αύξηση των κερδών τους.

Αν κάποιος κλάδος δεν προσφέρει τα κέρδη που θέλουν, δεν έχουν κανένα δισταγμό να τον εγκαταλείψουν και να στραφούν σε άλλες δραστηριότητες, αδιαφορώντας για τις θέσεις εργασίας, για τα φέσια στους προμηθευτές, για την “ανάπτυξη”, όπως προσπαθούν να μας παραμυθιάσουν.                   

Αυτό έκανε και κάνει και η οικογένεια Μαρινόπουλου.  Μόλις τρεις μέρες πριν την αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99, προέβλεπε επάνοδο της λειτουργίας της εταιρείας στην κανονικότητα. Στάχτη στα μάτια! Μάλλον η εργοδοσία του Μαρινόπουλου είχε προγραμματίσει την αίτηση πτώχευσης, βλέποντας ότι τα σχέδια χρηματοδότησης δεν προχωρούν, έτσι ώστε να εκβιάσει εργαζόμενους και προμηθευτές να δεχτούν κούρεμα των χρεών, μείωση μισθών και ό,τι βολεύει την ιδιοκτησία του ομίλου. Άλλωστε η οικογένεια είχε φροντίσει, αξιοποιώντας το νομικό πλαίσιο που έχουν φτιάξει όλες οι κυβερνήσεις (και η σημερινή των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ), να προστατεύσει τα περιουσιακά της στοιχεία μεταφέροντάς τα σε fund των εξωτερικού, σύμφωνα με πρόσφατες καταγγελίες.

Και γνωρίζουμε όλοι ότι δεν μιλάμε για κάποιους “κακομοίρηδες”, αλλά για έναν από τους μεγαλύτερους επιχειρηματικούς ομίλους της χώρας, γενιές τώρα, που δεν έπεσαν έξω επειδή “έκαναν λάθη” ή “τους χτύπησε η κρίση” κ.λ.π. Άλλωστε είχε ηγεμονική θέση στον κλάδο, έφτιαχνε τους κανόνες του παιχνιδιού.

Δεν ξεχνάμε, ότι τα προηγούμενα χρόνια της κρίσης μετακύλησαν τα βάρη στις πλάτες των εργαζόμενων, ξεζουμίζοντάς τους στην κυριολεξία, με κλεισίματα καταστημάτων, απολύσεις, μεγάλες περικοπές μισθών και επιδομάτων, ελαστικοποίηση της εργασίας, μερική απασχόληση, δίμηνες ατομικές συμβάσεις, μεγάλη εντατικοποίηση και όποιο άλλο μέσο έδωσαν στους εργοδότες οι νομοθετικές ρυθμίσεις των μνημονιακών κυβερνήσεων-ΕΕ-ΔΝΤ τα τελευταία χρόνια.

Η εταιρεία όμως εισέπραττε καθημερινά ζεστό χρήμα και πλήρωνε όποτε θυμόταν.

Πού πήγαν τα λεφτά; Μήπως στην πολυτελή βίλα στο Μαϊάμι όπου ζει ο Πάνος Μαρινόπουλος; Σε off-shore εταιρείες των μελών της οικογένειας; Ποιος θα μας απαντήσει; Να ποιοι είναι οι μεγάλοι εκμεταλλευτές του κόπου και του ιδρώτα μας.

Οι κεφαλαιοκράτες, οι τραπεζίτες, οι μεγαλοεργολάβοι και οι εφοπλιστές λυμαίνονται την κλεμμένη υπεραξία της δουλειάς μας. Και αν ακόμη, όπως λένε κάποιοι απολογητές των εργοδοτών, έγιναν λάθη και κακοδιαχείριση, γιατί πρέπει και πάλι να την πληρώσουν οι εργαζόμενοι της εταιρείας, αλλά και οι εργαζόμενοι στους προμηθευτές της; Οι εργοδότες έχουν κάνει τα «κουμάντα» τους, έχουν μεταγράψει τα βασικά περιουσιακά στοιχεία τους σε άλλα ονόματα ή νέες εταιρείες, έχουν φροντίσει να βάλουν σε “καλά χαρτιά” τα κέρδη τους. Έχουμε βαρεθεί να βλέπουμε επιχειρήσεις πολλών κλάδων να χρεοκοπούν και αφήνουν στο δρόμο χιλιάδες εργαζόμενους την ίδια στιγμή που οι ιδιοκτήτες τους ζουν σαν βασιλιάδες.

Η οικογένεια Μαρινόπουλου έχει πολλές καβάτζες και πρέπει να πληρώσει τα χρέη της ΤΩΡΑ.

Η κατάρρευση της Μαρινόπουλος ΑΕ επιβεβαιώνει κι από μια άλλη πλευρά ότι η λιτότητα και φτώχεια που έχουν επιβάλλει οι κυβερνήσεις δεν πάει άλλο. Τα συνεχόμενα κλεισίματα εταιρειών σουπερμάρκετ τα τελευταία χρόνια δείχνουν ότι ο λαός πια αγοράζει τα απολύτως απαραίτητα ακόμα και για το καθημερινό τραπέζι. Χωρίς βαθιά ανακατανομή του πλούτου, όχι ανάπτυξη δεν πρόκειται να έρθει, όπως συνεχίζει ο ΣΥΡΙΖΑ να μας παραμυθιάζει, αλλά θα απειλούνται διαρκώς ακόμη και τα όρια επιβίωσης.

Μαζί με τους εργοδότες τεράστια είναι η ευθύνη και όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων, μαζί και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που έχουν δημιουργήσει ένα νομικό πλαίσιο που επιτρέπει τις αυθαιρεσίες των εργοδοτών, τις κάθε είδους «εξυγιάνσεις» και «πτωχεύσεις» που προστατεύουν τα κέρδη των αφεντικών, τις τράπεζες και όχι βέβαια τους εργαζόμενους.

Με το 3ο μνημόνιο τους ενίσχυσαν και με πιο βάρβαρα μέτρα. Μετά τη σφαγή των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και το τσάκισμα των συντάξεων, προετοιμάζουν νέο τερατούργημα που περιλαμβάνει απελευθέρωση των απολύσεων, νέο χτύπημα στις συλλογικές συμβάσεις, κατάργηση 13ου-14ου μισθού, περιορισμούς στη συνδικαλιστική δράση. Αυτά τα μέτρα απαιτούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι, όπως η Μαρινόπουλος ΑΕ, έτσι ώστε να μπορούν να απολύουν όσους θέλουν, να επιβάλλουν μισθούς πείνας κάτω και από τα 586 ευρώ, να ελαστικοποιούν τις εργασιακές σχέσεις, να σβήνουν κάθε φωνή αντίστασης στους χώρους δουλειάς, να κάνουν τους εργαζόμενους πιο φθηνούς και εκμεταλλεύσιμους.

ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΘΕΣΗ ΣΕ ΣΩΤΗΡΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΛΥΣΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ.

Ακόμα και τώρα, που οι νόμοι βολεύουν τα αφεντικά, μπορούμε με αποφασιστικούς, μαζικούς αγώνες να επιβάλουμε τους “δικούς μας νόμους”.

 Άλλωστε έτσι έφτασε το εργατικό κίνημα από τα δωδεκάωρα του 19ου αιώνα στις κατακτήσεις της μεταπολεμικής περιόδου.     

Ο πόλεμος των επιχειρηματικών συμφερόντων στο χώρο των σουπερμάρκετ και τα λεγόμενα σχέδια εξυγίανσης θα απαιτήσουν νέες θυσίες από εμάς.

Η εμπειρία των υποσχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ και η διάψευσή τους βαραίνει ακόμα πάνω μας. Καμιά πολιτική λύση δεν πρόκειται να υπάρξει χωρίς τους αγώνες μας. Καμιά παθητικότητα, καμιά εμπιστοσύνη σε εργοδοσία και κυβέρνηση. Δεν υπάρχουν πια περιθώρια για ατομικές λύσεις, για λογικές του τύπου “να σωθεί το δικό μου κατάστημα κι ας κλείσει κάποιο άλλο”, “ας μείνω εγώ στη δουλειά κι ας απολυθεί ο διπλανός μου”. Όλοι μαζί στον αγώνα γιατί οι αντίπαλοι είναι δυνατοί κι ενωμένοι απέναντί μας. Οι εργαζόμενοι και οι εργοδότες δεν έχουν κοινά αλλά αντιτιθέμενα συμφέροντα, τα κέρδη τους είναι η δική μας κλεμμένη δουλειά.

Στην πόλη μας, σε κάθε γειτονιά, ενημερώνουμε τους κατοίκους και τους συμπολίτες εργαζόμενους μέχρι τώρα στον Μαρινόπουλο και επειδή τα προβλήματα με όλους τους εργαζόμενους των άλλων κλάδων είναι κοινά, επιδιώκουμε  να φτιαχτεί ένα κέντρο αγώνα σε κάθε πόλη και πανελλαδικά που θα ξεπερνάει τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Να παλέψουμε για την ανατροπή των πολιτικών που εφαρμόζουν κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ και μας έχουν οδηγήσει σε εργασιακό μεσαίωνα.

Στις σημερινές συνθήκες κρίσης του καπιταλισμού, ραγδαίας αύξησης της φτώχειας και της ανεργίας, δεν πρέπει να υποταχθούμε στον "ρεαλισμό" των αγορών, της ανταγωνιστικότητας, των τραπεζών, του κέρδους, της εκμετάλλευσης. Δεν πρέπει να υποταχθούμε σε κανένα μονόδρομο, σε κανένα κακό, μικρότερο ή μεγαλύτερο. Η υπεράσπιση των ζωών μας, των δικαιωμάτων μας, των αναγκών μας περνά μέσα από τους δρόμους των αγώνων, αγώνων πολύμορφων, μαχητικών, ανατρεπτικών. Θέλουμε πίσω τον κλεμμένο πλούτο που εμείς παράγουμε.

Να παλέψουμε για:

- Να διασφαλιστούν όλες οι θέσεις εργασίας, να μην γίνει καμία απόλυση.

- Να καταβληθεί ολόκληρος ο μισθός και το επίδομα αδείας χωρίς καθυστέρηση.

- Κανένας εργαζόμενος, του ομίλου ή των προμηθευτών του, να μην πληρώσει τα χρέη του   Μαρινόπουλου.

- Να δεσμευθεί η εταιρική και προσωπική περιουσία της οικογένειας Μαρινόπουλου μέχρι την πληρωμή των χρεών τους.

Παρατηρητήριο Εργατικών Θεμάτων της

Ανυπόταkτης Πόλης  

Αγίων Αναργύρων Καματερού  

ΤΙ ΕΙΧΕΣ ΓΙΑΝΝΗ ΤΙ ΕΙΧΑ ΠΑΝΤΑ ΠΑΡΚΟ ΤΡΙΤΣΗ

Απο τις κινητοποιήσεις στο Πάρκο Τρίτση

Πάρκο Τρίτση ο μεγαλύτερος πνεύμονας της Αθήνας, δεύτερο σε μέγεθος Πάρκο σε όλη την Ευρώπη.

Πολλοί μνηστήρες διεκδικούν την αξιοποίηση του, Δήμος Ιλίου, Δήμος Αγ.Αναργύρων, ο ΑΣΔΑ,η Περιφέρεια, οι δήθεν εθελοντές, ΜΚΟ κ.α.

Δακρύβρεχτες ανακοινώσεις για τα χάλια του Πάρκου, πόνος και κλάμα ,υποσχέσεις και  πιστοποιήσεις για τις ικανότητες τους να το διαχειριστούν ο ένας καλλίτερα από τον άλλον, καταλήγοντας πάντα πως αυτοί θα το αξιοποιήσουν και θα φέρουν κέρδη, εν’ ολίγοις ο καυγάς για το πάπλωμα όπως λέει ο λαός μας..

Και όλα αυτά τον τελευταίο μήνα, ενώ χρόνια τώρα συνέβαιναν γεγονότα στο Πάρκο,                κόψιμο ρεύματος, προσπάθειες εμπορευματοποίησης, εγκατάλειψης προσπάθειες καταπάτησης και οικειοποίησης κομματιών του Πάρκου (και μάλιστα από κάποιους που είναι επίδοξοι μνηστήρες, ο νοών νοείτω). Και το τραγικό είναι πως όλοι αυτοί που κλαίνε και οδύρονται για την τύχη του Πάρκου το 2008 ήταν στην διαχείριση του Πάρκου με αρνητικά αποτελέσματα.

Τυχαία μήπως ή από την μεγάλη τους έγνοια συμβαίνει η κινητοποίηση όλου του συρφετού, (Δήμοι, ΑΣΔΑ, Περιφέρεια κ.α) ο οποίος όταν κινητοποιούταν ο λαός της περιοχής, μέχρι το τέλος του 2015, σφύριζαν αδιάφορα ή στην καλλίτερη περίπτωση έκαναν προσπάθειες ιδιοποίησης  μέρους του Πάρκου, ή κάνοντας στοχευμένες  εμφανίσεις στα κανάλια, λέγοντας πως δεν είναι αναγκαία η χρηματοδότηση γιατί ο Δήμος Ιλίου έχει και χρήμα και μέσα, υπονομεύοντας των αγώνα των κατοίκων και όσων συσπειρώνονταν στον αγώνα της συνέλευσης του Πάρκου;

Καθόλου τυχαία δε συμβαίνει αυτό. Το προξενιό έχει γίνει, με την κυβέρνηση και αυτό φαίνεται από το σχέδιο νόμου για το Πάρκο Τρίτση που εμφανίστηκε πριν λίγες μέρες. Όλοι μαζί στο μοίρασμα της πίττας του Πάρκου Τρίτση... Ο νέος νόμος βάζει στην διαχείριση  τους Δήμους Ιλίου, Αγ.Αναργύρων, τον ΑΣΔΑ, την Περιφέρεια, μια εθελοντική οργάνωση, έναν από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο, έναν από Υπουργείο Παιδείας, και έναν από το ΥΠΕΚΑ που θα εκτελεί χρέη διευθύνοντα συμβούλου επί πληρωμή και όλοι αυτοί μαζί,  φτιάχνουν έναν κοινωφελή μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ φορέα που βέβαια θα είναι αυτόνομος οικονομικά (δηλαδή θα πρέπει μόνος του να βρίσκει έσοδα) και διοικητικά. Είναι τυχαίο μήπως που στις δράσεις του οι περισσότερες προβλέπουν κέρδη;

Το πιο προκλητικό από όλα είναι πως περνάει στην ιδιοκτησία τους το Πάρκο, του οποίου η τύχη θα εξαρτάται από τις δικές του αποφάσεις. Δηλαδή καταργείται μια και καλή ο δημόσιος χαρακτήρας του Πάρκου, δίνοντας το δικαίωμα σε αυτό τον φορέα να συνάψει συμφωνίες και με ιδιώτες οι οποίοι θα κάνουν επιχειρηματικές δραστηριότητες άγνωστες ποιες από την στιγμή που το νομοσχέδιο αφήνει αδιευκρίνιστο τον χαρακτήρα τους.

Προκλητικό είναι και το ζήτημα της χρηματοδότησης του Πάρκου που δεν το προσδιορίζει ούτε στο ποσό των 977.000 που πρόβλεπε το Π/Δ. του 2008. Με <<δημιουργική ασάφεια>> λέει ότι μπορεί και να δοθεί από τον κρατικό προϋπολογισμό μπορεί και από το

πράσινο ταμείο και το μόνο συγκεκριμένο είναι τα κέρδη από την εκμετάλλευση του Πάρκου, δηλαδή την εμπορευματοποίηση του. Και συν της άλλης ρίχνει το μπαλάκι στους δήμους για προσωπικό και επιβάρυνση του ήδη φτωχού προϋπολογισμού τους.

Και βέβαια βασική δουλειά του διορισμένου από το υπουργείο συμβούλου είναι η εξεύρεση  ΕΣΠΑ που σε όλους  μας, πια είναι γνωστό πως τα ΕΣΠΑ 2015 -2020 προϋπόθεση για να δοθούν είναι η σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και βασικός σκοπός τους είναι το κέρδος των ιδιωτών και η προώθηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας.

Όσο για προσωπικό το μόνο που προβλέπει είναι η μεταφορά των 3 εργαζόμενων που υπάρχουν ήδη στο Πάρκο, απλήρωτοι 10 μήνες τώρα, χωρίς να αναφέρει αν θα πληρωθούν τα δεδουλευμένα τους. Κουβέντα για νέο προσωπικό που έχει ανάγκη το Πάρκο για καθαριότητα, για φύλαξη και φροντίδα της χλωρίδας και της πανίδας του Πάρκου.

Κουβέντα για τα παλιά χρέη σε ρεύμα και τις οφειλές που έχουν αφήσει όλοι αυτοί οι ιδιώτες (καφετέριες, λούνα Παρκ, κ.α.) που εκμεταλλευόταν τις εγκαταστάσεις του Πάρκου.

             ΌΠΩΣ ΛΕΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΜΑΣ ΤΙ ΕΙΧΕΣ ΓΙΑΝΝΗ ΤΙ ΕΙΧΑ ΠΑΝΤΑ.

Όπως όλες οι κυβερνήσεις μέχρι τώρα και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΣΑΝ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΑΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ

Όποιοι και να είναι οι σκοποί τους, πάλι ο αγώνας του λαού θα αποτρέψει τα σχέδια της κυβέρνησης και των επίδοξων μνηστήρων που όποιες μικροαντιθέσεις και αν έχουν συγκλίνουν στην εμπορευματοποίηση του Πάρκου.

Δεν θα αφήσει τον σημαντικότερο πνεύμονα και φυσικό χώρο αναψυχής να γίνει βορά στα επιχειρηματικά συμφέροντα με την προβιά του κοινωφελούς μη κερδοσκοπικού φορέα που όμως από κάθε δράση θα αποβλέπει κέρδη.
Εμείς πιστεύουμε πως και αυτό το κατάπτυστο σχέδιο νόμου δεν πρέπει να περάσει.

Σήμερα, το Πάρκο το επισκέπτονται, κύρια, εργάτες, άνεργοι, νέοι, παιδιά. Συμπολίτες μας ευαισθητοποιημένοι σε θέματα περιβάλλοντος, που αγαπούν τη φύση και την απλότητα.

Είναι ανάγκη να μην επιτρέψουμε να γίνει και το Πάρκο βορά στα κάθε λογής επιχειρηματικά σχέδια, να μην επιτρέψουμε τη λογική της «ανταποδοτικότητας» και της μετακύλισης της κόστους λειτουργίας και συντήρησής του στις πλάτες του εργαζόμενου, του συνταξιούχου, του κάθε κάτοικου των περιοχών μας.

Να μην επιτρέψουμε να περάσουν τα συνολικότερα σχέδια της κυβέρνησης και του κεφαλαίου να εμπορευματοποιηθούν τα δάση, τα άλση, οι αιγιαλοί και τα Πάρκα.

Πρέπει να αντισταθούμε και να αναλάβουμε δράση  ενεργοποιώντας την συνέλευση του Πάρκου, όσοι πραγματικά νοιαζόμαστε για την τύχη του. Δεν θα την αφήσουμε στα χέρια καμιάς εξουσίας με σκοπούς ξένους στα συμφέροντα του εργαζόμενου για ελεύθερη δωρεάν πρόσβαση στο Πάρκο Τρίτση.

Να αγωνιστούμε:

Ø  Να   γίνει δημόσιο το ιδιοκτησιακό καθεστώς του Πάρκου .

- Ενάντια στην εμπορευματοποίηση του και σε κάθε μορφή  επιχειρηματικής δράσης.

-  Να αναλάβει το δημόσιο εξολοκλήρου το κόστος λειτουργίας, φύλαξης και συντήρησής του.

-  Να χρηματοδοτηθεί άμεσα για την αποκατάσταση των φθορών και ζημιών.

-       Να προσληφθεί επαρκές και μόνιμο προσωπικό.

-      Να πληρωθούν άμεσα οι 3 απλήρωτοι εργαζόμενοι του Πάρκου.

-   Να ανακτηθούν όλοι οι χώροι του Πάρκου και να εκδιωχθούν οι όποιοι καταπατητές.

Ø  Για ελεύθερη, δωρεάν χρήση του πάρκου από τον λαό.