Να σταματήσουν εδώ και τώρα οι ισραηλινοί βομβαρδισμοί στη Λωρίδα της Γάζας!

"Ο θάνατος δεν έχει κυβέρνηση ", έγραψε σε ένα ποίημά του ο Ντίλαν Τόμας.

"Στο Ισραήλ ο θάνατος έχει κυβέρνηση. Ο θάνατος κυβερνά εδώ και αυτή η κυβέρνηση είναι μια κυβέρνηση θανάτου". Μ' αυτά  τα λόγια απόγνωσης η Ισραηλινή  καθηγήτρια πανεπιστημίου και συγγραφέας  Νούριτ  Ελχανάν  που αγωνίζεται να μπει φραγμός στην πολεμική τρέλα των ισραηλινών κυβερνήσεων αναφερόταν πριν μερικά χρόνια στην τότε κυβέρνηση Σαρον  αντικατοπτρίζοντας  πλήρως την τραγωδία του Παλαιστινιακού λαού, αλλά και των ίδιων των Ισραηλινών.! Πέρασαν

χρόνια από τότε αλλά οι κυβερνήσεις θανάτου  στο Ισραήλ διαδέχονται  η μια την άλλη και συνεχίζουν να σπέρνουν αυτό που ξέρουν καλά.! Τον θάνατο.!

Η ανθρωπότητα ως πότε θα σιωπά ; …………..

«Αυτά που βλέπετε στις τηλεοράσεις δεν είναι τίποτε. Ζούμε μια πραγματική κόλαση. Γιατί, τι είναι η Γάζα; Μια λωρίδα γης, 40 χιλιόμετρα μήκος με έξι χιλιόμετρα πλάτος, με δυο εκατομμύρια κατοίκους, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι παιδιά.  Αυτούς χτυπάει το Ισραήλ μέρα νύχτα, βομβαρδίζοντας με τα πιο σύγχρονα αεροπλάνα, με F16 και F35 – μόνο το βράδυ πράγμα-τοποιούσαν επίθεση 200 αεροπλάνα βομβαρδίζοντας επί μισή ώρα συνεχώς, σκοτώνοντας, χτυπώντας αμάχους, τα παιδιά.. τώρα πριν λίγο βγάλανε δύο κοριτσάκια νεκρά στη γειτονιά μας. 

Είναι τραγική εικόνα…

Τι στρατιωτικούς στόχους μας λένε ότι χτυπάνε; Ονομάζουν τον κοσμάκη στρατιωτικό στόχο και χτυπάνε με τα F16 και τα F35.. τα ψέματά τους όμως δεν περνάνε πια. Γι’ αυτό χτυπήσανε τη δημοσιογραφία. Για να μη φανεί τι συμβαίνει στην πραγματικότητα. Για ποιους στρατιωτικούς στόχους μιλάνε; είμαστε δεκαπέντε χρόνια εγκλωβισμένοι, δεν μπορούμε να πάμε πουθενά, έχω δέκα χρόνια εδώ και δεν μπορώ να έρθω στην Ελλάδα. Δεν έχουμε ούτε αεροδρόμιο ούτε λιμάνι ούτε άλλη επικοινωνία. Είναι ντροπή.

Γιατί μας λένε τρομοκράτες; γιατί ζητάμε Ελευθερία, τη Γη μας, Ζωή για τα παιδιά μας. Η δική μας η πολυτέλεια είναι να έχουμε ρεύμα πάνω από οκτώ ώρες την ημέρα. Να μπορούν να φτάσουν τα ασθενοφόρα στο νοσοκομείο, που βομβάρδισαν τους δρόμους γύρω και δεν μπορούν να περάσουν ή να βγουν ασθενοφόρα.

Αυτά τα παιδιά που δολοφονούν τι είναι; Τρομοκράτες είναι; Τι ζητάμε; Την Ελευθερία μας ζητάμε. Κι εγώ αυτό που έμαθα στην Ελλάδα είναι πως, καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή.

Αυτά και πολλά ακόμα λέει ο Δρ. Σαλάχ αλ-Ζανίν, πλαστικός χειρουργός, Παλαιστίνιος και Έλληνας υπήκοος, που σπούδασε, πήγε στρατό και εργάστηκε στην Ελλάδα επί 30 χρόνια, ζει και κατοικεί στη Γάζα την τελευταία δεκαετία, με την οικογένεια του. 

Από την συνέντευξη του στο TTP
https://thepressproject.gr/martyria-apo-ti-gaza-de-theloume-oute-farmaka-oute-fagito-afto-pou-theloume-einai-na-min-tous-dinete-opla/?cli_action=1621279552.592

Στα περισσότερα συστημικά ΜΜΕ στην Ελλάδα και στην ΕΕ οι αναφορές για όσα συμβαίνουν στην περιοχή περιστρέφονται σε μια λογική διαχρονικής σύγκρουσης, ενώ όλο και περισσότερο παρουσιάζεται το Ισραήλ, ως μία σύγχρονη δημοκρατική εν πολλοίς κοινωνία, που εντάξει έχει και τους «ακραίους» του (και ποιος δεν έχει άλλωστε), η οποία αντιμετωπίζει τους καθυστερημένους, θρησκόληπτους και ανεπίδεκτους μαθήσεως Παλαιστινίους, στους οποίους κάνουν κουμάντο οι φανατικοί ισλαμιστές.

Δεν είναι τυχαίο πως οι ισραηλινές αρχές – βλέπε π.χ. ισραηλινό πρέσβη στην Αθήνα  αναφέρονται διαρκώς σε σύγκρουση Ισραήλ - Χαμάς. Αποκρύπτεται το γεγονός πως από τη μια έχουμε το κράτος του Ισραήλ και την Τσαχάλ, τον στρατό του, μία από τις πιο τέλειες φονικές μηχανές του πλανήτη και από την άλλη έναν λαό που αγωνίζεται για λευτεριά, κυρίως με σφενδόνες, πέτρες και τα κορμιά του, ενώ οι πολιτοφυλακές φέρουν μέτριο εξοπλισμό.

Αποκρύπτεται, επίσης, το γεγονός πως το κράτος του Ισραήλ είναι ένα σύγχρονο ρατσιστικό κράτος, με τάση να γίνει «μόνο για εβραίους». Επιβάλλει ένα μοντέρνο απαρτχάιντ και διαμορφώνει καθεστώς «Μπαντουστάν» (όπως και το καθεστώς πρότυπο του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική, όταν το 1970 καταργήθηκε η πολιτική εκπροσώπηση όσων δεν ήταν λευκοί και έγινε περιορισμός τους σε απομονωμένες «νησίδες γης», τα λεγόμενα εθνικά κρατίδια μπαντουστάν. Διακρίσεις υπήρχαν στον τομέα της εκπαίδευσης, της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, της διασκέδασης και άλλων δημοσίων παροχών και υπηρεσιών ), από περίκλειστες περιοχές που θα παρέχουν μόνο φθηνά εργατικά χέρια ή προϊόντα.

«…το είδαμε στην αποστολή των εκπαιδευτικών σωματείων, στο πλαίσιο της καμπάνιας «Ένα σχολείο για τη Γάζα». Το Ισραηλινό κράτος, προωθώντας τον εποικισμό στα παλαιστινιακά εδάφη της Δυτικής όχθης, κατεδάφισε ένα από τα δύο σχολεία που χτίστηκαν με χρήματα από αυτήν την καμπάνια, στην περιοχή της Χεβρώνας. Είδαμε την καταστροφή στην Ζανούτα και το σχολείο σε λειτουργία στη Ραμαντάν, δίπλα μάλιστα στο ισραηλινό τείχος. Τα τεράστια τείχη που έχει ορθώσει το Ισραηλινό κράτος στις περιοχές αυτές για να διαχωρίσει τα μέρη που κατοικούν οι Παλαιστίνιοι από αυτά που κατοικούν τώρα οι Ισραηλινοί. Τείχη και συρματοπλέγματα, παντού.

Στην ανατολική Ιερουσαλήμ η κατάληψη σπιτιών Παλαιστίνιων είναι σε ημερήσια διάταξη. Υπάρχει περίπτωση Παλαιστίνιοι να λείπουν το πρωί στη δουλειά τους και γυρίζοντας το απόγευμα μπορεί να βρουν το σπίτι τους να έχει καταληφθεί από Ισραηλινούς εποίκους. Αλλά και μέσω… διεθνών γραφείων έποικοι εξαναγκάζουν υπερήλικες και ανήμπορους άραβες να πουλάνε τα σπίτια τους».

 Απόσπασμα από την αποστολή εκπαιδευτικών στην Παλαιστίνη, στο πλαίσιο της καμπάνιας «Ένα σχολείο για την Γάζα» – αναδημοσίευση από τον Σελιδοδείκτη

Το βλέπουμε και τώρα που το ισραηλινό κράτος επιδιώκει να ολοκληρώσει το σχέδιο εποικισμού της κατεχόμενης Ανατολικής Ιερουσαλήμ, και την μετατροπή όλης της Ιερουσαλήμ σε πρωτεύουσά του.Τα τελευταία χρόνια, ειδικά με τη διακυβέρνηση του Μπενζαμίν Νετανιάχου, εξασκούνται πιέσεις στους Παλαιστίνιους της Ιερουσαλήμ να εγκαταλείψουν την πόλη τους για να περάσει σε ισραηλινά χέρια.

Εξώσεις οικογενειών Παλαιστινίων από τα σπίτια τους με διάφορες προφάσεις, άμεση εγκατάσταση στη θέση τους Ισραηλινών - Εβραίων εποίκων, παρεμπόδιση των θρησκευτικών τελετουργιών των Παλαιστινίων, διακοπή προσευχών, διαδηλώσεις φανατικών Εβραίων στην Ανατολική Ιερουσαλήμ με την κάλυψη της αστυνομίας και υπό το σύνθημα της «ενοποίησης της πόλης» και τέλος αιματηρή καταστολή, με χημικά και πλαστικές σφαίρες που έχει ως αποτέλεσμα εκατοντάδες Παλαιστίνιους τραυματίες ως τώρα.

Πραγματοποιείται, δηλαδή, μια εν πολλοίς αθόρυβη μακρόσυρτη εθνοκάθαρση, για την οποία δεν μιλάει κανείς· απεναντίας πολλοί αναγνώρισαν την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, με πρώτες τις ΗΠΑ.

Το «Παλαιστινιακό κράτος», στο οποίο αναφέρονταν οι Συμφωνίες του Όσλο, έχει από καιρό πεθάνει, καθώς τα όποια προβλεπόμενα εδάφη του καταπατήθηκαν από εποικισμούς Ισραηλινών, συχνά φασιστικής νοοτροπίας θρησκόληπτων φονταμενταλιστών, σε μια γεωγραφία που θυμίζει ελβετικό τυρί, με τις τρύπες να έχουν απομείνει στους Παλαιστίνιους.

Το σίγουρο είναι πως η επίθεση του σιωνιστικού κράτους γίνεται σε μια πολύ ευνοϊκή γι’ αυτό περίοδο. Με τις ΗΠΑ και την ΕΕ στο πλευρό του, με τα αραβικά καθεστώτα είτε να συνάπτουν διπλωματικές σχέσεις και συμμαχίες είτε να προωθούν υπόγειες συνεργασίες με τον πρώην «εχθρό», ο παλαιστινιακός αγώνας μοιάζει πιο μοναχικός από ποτέ. Η παρέμβαση Ερντογάν εκφράζει επιδιώξεις της τουρκικής άρχουσας τάξης και σε καμία περίπτωση δεν αφορά ειλικρινή αλληλεγγύη. Εξάλλου, οι τουρκικές κυβερνήσεις έχουν το δικό τους «Παλαιστινιακό» — κυνηγούν τους Κούρδους (εντός-εκτός) και το εργατικό και δημοκρατικό κίνημα.

Ο μόνος σύμμαχος για τους μαχόμενους Παλαιστίνιους είναι η διεθνιστική αλληλεγγύη των λαών. Αυτή η υπόθεση δεν έρχεται από το παρελθόν, δεν είναι ξεπερασμένο υπόλειμμα του αντιιμπεριαλισμού άλλων εποχών, όπως θέλουν να μας πείσουν οι κυρίαρχοι, αλλά ένα σύγχρονο πεδίο ταξικής αντιπαράθεσης, που οι εργαζόμενοι και οι λαοί εξεγείρονται ενάντια στις πολλαπλές όψεις της καπιταλιστικής μηχανής που μασά λαούς και φτύνει κέρδη.

Τον γύρο του κόσμου κάνει το σύνθημα "Freedom for Palestine" Λευτεριά στην Παλαιστίνη

Τις τελευταίες μέρες το διαδίκτυο γεμίζει φωτογραφίες από μαζικές πορείες και συγκεντρώσεις υπέρ του Παλαιστινιακού λαού και ενάντια στις επιθέσεις του Ισραήλ και τις κυβερνήσεις των χωρών που το στηρίζουν.

Συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας όχι μόνο από τις χώρες της περιοχής, όπως ο Λίβανος και η Ιορδανία αλλά από παντού. Από τις ΗΠΑ, τον Καναδά, το Μεξικό, το Παρίσι, το Λονδίνο, την Γερμανία, την Ισπανία, από τους λιμενεργάτες του Λιβόρνο και της Νάπολης στην Ιταλία, την Αυστραλία, την Ιαπωνία κ.α.

Είμαστε στο πλευρό του Παλαιστινιακού λαού στον αγώνα του για να σταματήσει η Ισραηλινή κατοχή και ο εποικισμός. Να επιστρέψουν οι πρόσφυγες στα σπίτια τους. Να ελευθερωθούν οι πολιτικοί κρατούμενοι από τις Ισραηλινές φυλακές.  

 

Μαχμούντ Νταρουίς, «Να σκέφτεσαι τους άλλους»

Καθώς ετοιμάζεις το πρωινό σου, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Μην ξεχνάς να ταΐζεις τα περιστέρια.
Όταν πολέμους ξεκινάς, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Μην ξεχνάς όσους λαχταρούν την ειρήνη.
Όταν πληρώνεις το νερό, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Εκείνους που μόνο τα σύννεφα έχουν να τους θηλάσουν.
Όταν γυρνάς στο σπιτικό σου, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Μην ξεχνάς όσους ζουν σε αντίσκηνα.
Όταν τα αστέρια μετράς πριν κοιμηθείς, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Εκείνους που δεν έχουνε πού να πλαγιάσουν.
Όταν ελεύθερα μιλάς, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Εκείνους που δεν τους αφήνουν να μιλήσουν.
Και καθώς σκέφτεσαι εκείνους τους άλλους,
στον εαυτό σου γύρισε και πες:
«Αχ και να ήμουν ένα κερί στο σκοτάδι».