Ένας χρόνος πέρασε από την δολοφονία της Κυριακής που έγινε στη γειτονιά μας, από το χέρι του πρώην της και κακοποιητή της, ακριβώς έξω από το αστυνομικό τμήμα, όπου είχε πάει να τον καταγγείλει. Τα «όργανα της τάξης» αντί να την προστατεύσουν την «έστειλαν» στα χέρια του δολοφόνου της!
Όταν ζήτησε βοήθεια, ώστε να την συνοδεύσουν στο σπίτι της, της απάντησαν κυνικά ότι δεν είναι το περιπολικό ταξί!!
Η δικαιοσύνη σαν τελευταία προσπάθεια δικαίωσης των κακοποιημένων και δολοφονημένων γυναικών, συνεχίζει να λειτουργεί σύμφωνα με τα αστικά πρότυπα και στάτους και τις κακοποιεί για δεύτερη φορά, τις περισσότερες φορές αφήνοντας ελεύθερους τους κακοποιητές ή τους ρίχνει στα μαλακά. Γνωστή η στάση δικαστών όπως στην υπόθεση του Κολωνού που έγινε προσπάθεια να δικαστεί η μητέρα και να αθωωθεί ο βιαστής, ή για τον αστυνομικό που είχε εμπλακεί σε περίπτωση έκδοσης γυναίκας στην Ηλιούπολη και αντί να τιμωρηθεί πήρε προαγωγή!!
Και στην περίπτωση της Κυριακής ενώ έχει περάσει ένας ολόκληρος χρόνος, μόλις τώρα θα εκδικαστούν οι ευθύνες των αστυνομικών (!) που μέχρι στιγμής σε υπηρεσιακό επίπεδο έπεσαν στα μαλακά. Όσο για τον δολοφόνο ακόμα 12 μήνες μετά είναι προφυλακισμένος και εάν δεν ξεκινήσει η διαδικασία της δικής σε 6 μήνες υπάρχει ο κίνδυνος να αφεθεί ελεύθερος.
Δήμος – κυβέρνηση στον ένα χρόνο μετά τη δολοφονία της Κυριακής, οργάνωσαν μία εκδήλωση παρουσίασης ενός μνημείου, με απολύτως «θεσμικό» ρόλο, χωρίς καμία αναφορά στις ευθύνες της αστυνομίας για το θάνατό της! Φυσικά δεν θα περιμέναμε από μία τέτοια εκδήλωση, οποιαδήποτε αναφορά στα βαθύτερα αίτια του καπιταλιστικού συστήματος που οδηγεί σε γυναικοκτονίες. Ας μην ελπίζουν όμως, ότι με την ανέγερση ενός αγάλματος ξεπλένονται οι ευθύνες τους. Ο λαός γνωρίζει πάρα πολύ καλά τι έχει συμβεί!
Το σάπιο δικαστικό σύστημα το ζούμε αυτές τις μέρες σε όλο μέγεθος της διαφθοράς και της συγκάλυψης εγκλημάτων όπως τα Τέμπη που δολοφονήθηκαν 57 άνθρωποι από το κράτος δολοφόνο και για τα κέρδη του κεφαλαίου.
Είναι ένοχοι, όπως και αυτό το σύστημα το εκμεταλλευτικό, το ανισότιμο, το καταπιεστικό που δημιουργεί συνειδήσεις, αλλοτριωμένες από την πατριαρχία και σχέσεις σάπιες, καθ' εικόνα και ομοίωσή του σε όλα τα επίπεδα και στις οικογενειακές σχέσεις και τις σχέσεις των φύλων. Σχέσεις άνισες, σχέσεις εξουσιαστικές, που σε αρκετές περιπτώσεις όπως αυτή, οδηγούν στο έγκλημα. Όσο υπάρχει αυτό το σύστημα θα γεννάει τέρατα σαν τον γυναικοκτόνο, σαν τον Μίχο, τους δολοφόνους της Ελένης, του Ζακ ….. αμέτρητες οι περιπτώσεις…
Αυτός είναι ο σημερινός καπιταλισμός: η διπλή καταπίεση και εκμετάλλευση των γυναικών (στο χώρο της εργασίας και στο πεδία των σχέσεων). Αυτή είναι η αστική ιδεολογία της ιδιοκτησίας, της «δύναμης», της βίας, με την επίδραση που έχει στις ανθρώπινες σχέσεις, οδηγώντας τες σε βαθιά κρίση, με την κυριαρχία του οικονομικού στοιχείου, της τάσης εμπορευματοποίησης των πάντων, ιδιαίτερα του γυναικείου σώματος (ριάλιτι, διαφημίσεις κ.λπ.), της επιβολής συγκεκριμένων μοντέλων συμπεριφοράς και κουλτούρας ζωής και εργασίας, που δημιουργούν ένα νέο πλέγμα εκμετάλλευσης, ελέγχου, διακρίσεων και οδηγούν σε απανθρωποποίηση και φτωχοποίηση. Ένα ακόμα δείγμα αυτής της κατάστασης είναι η λειτουργία στη χώρα μας του εμπορίου ενοικίασης ανθρώπινης μήτρας φτωχών γυναικών, μεταναστριών επί το πλείστον, για την κατά παραγγελία κυοφορία από οικονομικά ισχυρές, όπως αποκαλύφθηκε ότι γινόταν σε κλινική στα Χανιά.
Αντιστεκόμαστε αγωνιστικά για να ανατρέψουμε αυτές τις καταπιέσεις, ώστε σήμερα να μην μένει καμία μόνη στον αγώνα για Απελευθέρωση και χειραφέτηση.
Ξέρουμε ότι οι ανθρώπινες σχέσεις μπορούν να αποκτήσουν την ουσιαστική τους διάσταση μόνο στο πλαίσιο μιας επαναστατημένης και χειραφετημένης κοινωνίας που κινείται προς την συνολική κατάργηση της εκμετάλλευσης και καταπίεσης ανθρώπου από άνθρωπο, κοινωνία ισότητας, με κέντρο όχι την εμπορευματοποίηση των πάντων, αλλά κοινωνία ελευθερίας και αλληλεγγύης, χωρίς διακρίσεις λόγω φύλου, κοινωνικής τάξης, καταγωγής κ.α.
Η εμπειρία του συλλογικού αγώνα και αλληλεγγύης στην δωδεκάχρονη στον Κολωνό μας δείχνει τον δρόμο για να νικήσουμε το τέρας και τον ατομικισμό. Ενάντια σε αυτά που μας καταπιέζουν, μας διασπάνε, μας δολοφονούν.
ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΔΟΜΕΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΚΑΚΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΜΕΣΑ, ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ, ΔΟΜΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΚΑΙ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΥΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΗ!
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΕΜΦΥΛΗ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΓΕΝΝΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου