Τρίτη 13 Μαΐου 2014

Η «Ανυπότακτη Πόλη» για την Παιδεία

Τα τελευταία χρόνια η δημόσια εκπαίδευση δέχεται μια τεράστια επίθεση που έχει ενταθεί με την υπαγωγή της χώρα μας στο μνημόνιο. Τα δεδομένα στα σχολειά μας αλλά και στα πανεπιστήμια αλλάζουν συνεχώς.
  • Η χρηματοδότηση έχει μειωθεί στο ¼ ενώ οι χορηγοί και οι μεγάλες εταιρείες αποτελούν βασικούς χρηματοδότες των ΤΕΙ και ΑΕΙ ορίζοντας σε μεγάλο βαθμό τις έρευνες και τα γνωστικά αντικείμενα που διδάσκονται οι φοιτητές μας. Παράλληλα, το υπουργείο προσπαθεί να εισάγει τους χορηγούς και στα σχολεία. Χαρακτηριστική είναι η αξιολόγηση της σχολικής μονάδας με βάση τις ενέργειες που κάνουν εκπαιδευτικοί και γονείς για να φέρουν περισσότερα χρήματα στα σχολειά ή να βελτιώσουν την υλικοτεχνική υποδομή.
  • Η εκπαίδευση στοχεύει στην απόκτηση συγκεκριμένων δεξιοτήτων και όχι στην ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην εκμάθηση ξένων γλωσσών και υπολογιστών (επιλογή που έχει οριστεί από την Ε.Ε.) σε αντιδιαστολή με άλλα γνωστικά αντικείμενα. Στόχος τους, όπως αναφέρεται ξεκάθαρα στα κείμενα που έχουν δημοσιευτεί από συσκέψεις υπουργών της Ε.Ε., να δημιουργήσουν τους αυριανούς ευέλικτους εργαζόμενους που θα μετακινούνται από χώρα σε χώρα ανάλογα με την προσφορά εργασίας και που θα έχουν εκείνες τις γνώσεις που θα τους βοηθήσουν να προσαρμόζονται σε διαφορετικούς εργασιακούς χώρους και αντικείμενα εργασίας. Άνθρωποι χωρίς προσωπική ζωή και επιλογές που θα ακολουθούν τις ανάγκες αυτών που αποφασίζουν που και σε τι θα επενδύσουν. Η ανάπτυξη της κριτικής σκέψης, της δημιουργικότητας, της πολύπλευρης ανάπτυξης των ικανοτήτων των μαθητών όχι μόνο δεν αποτελεί στόχο του σημερινού σχολείου, αλλά αντίθετα καταστέλλεται από μια ασφυκτική ύλη που συνθλίβει μαθητές και γονείς και τους στέλνει στα φροντιστήρια. Στα πλαίσια αυτά γράφτηκαν και τα καινούρια βιβλία για το δημοτικό και το γυμνάσιο.
  • Στα τεχνικά και επαγγελματικά λύκεια κατήργησαν ειδικότητες. Οι επιλογές των μαθητών να επιλέξουν αυτά τα αντικείμενα δεν ενδιέφερε την κυβέρνηση που έπρεπε πρώτα απ’ όλα να συμπληρώσει να νούμερα των απολυμένων στην εκπαίδευση που είχε υποσχεθεί. Παράλληλα, εισάγουν την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών ορίζοντας εκ των προτέρων ότι 15% πρέπει να κριθεί ανεπαρκές και άρα να απολυθεί! Μάλιστα με υπουργική απόφαση, οι αξιολογητές που δε θα ακολουθήσουν αυτήν την εντολή θα έχουν πειθαρχική δίωξη!!! Σχολειά με λιγότερους εκπαιδευτικούς, πολυπληθείς τάξεις και λίγα έξοδα για το υπουργείο.
  • Εκατοντάδες σχολεία συγχωνεύονται ή κλείνουν το 2014. Ιδιαίτερα στις απομακρυσμένες περιοχές της χώρας στερούν το δικαίωμα για μόρφωση σε εκατοντάδες μαθητές που πρέπει πια να μετακινούνται σε μεγάλες αποστάσεις.
  • Περιορίζουν, σκέφτονται ακόμη και κατάργηση της ειδικής αγωγής, αλλά και όλων των δομών που υπήρξαν μέσα στο δημόσιο σχολείο και υποστήριζαν μαθητές με χρόνιες ή παροδικές δυσκολίες (ενισχυτική διδασκαλία, φροντιστηριακά μαθήματα, τάξεις υποδοχής).

Σ΄ αυτό το κλίμα της υποχρηματοδότησης και της υποβάθμισης και τα σχολειά της περιοχής μας, που όπως είναι αναμενόμενο, αντιμετωπίζουν οξεία προβλήματα λειτουργίας.
Συγκεκριμένα στο Καματερό και ιδιαίτερα στη γειτονιά του Αττάλου τα σχολεία που υπάρχουν δεν αρκούν για να καλύψουν την αύξηση του μαθητικού πληθυσμού. Λείπει τουλάχιστον ένα Δημοτικό, ένα Λύκειο και ένα Γυμνάσιο. Η έλλειψη σχολικής στέγης φτάνει σε τέτοιο σημείο που μικρά παιδιά κάνουν μάθημα δίπλα στον καυστήρα στο υπόγειο του σχολείο (8ο Δημοτικό) και για το επόμενο σχολικό έτος μπορεί να λειτουργήσουν και δύο βάρδιες (πρωινή, απογευματινή) στο συγκεκριμένο σχολείο. Ανάλογα προβλήματα έχουν όλα σχεδόν τα σχολεία του Καματερού.
Προβλήματα υλικοτεχνικής υποδομής έχουν επίσης, όλα τα σχολεία του Δήμου. Παράλληλα, πολλά σχολεία της περιοχής έχουν μεγάλα σε αριθμό τμήματα και ανάγκες σε εκπαιδευτικό προσωπικό που συχνά δεν καλύπτονται ακόμη και στη διάρκεια ολόκληρης της χρονιάς.
Η επίθεση αυτή στη δημόσια εκπαίδευση δεν είναι τυχαία. Το καπιταλιστικό σύστημα επιχειρεί να ξεπεράσει τα προβλήματά του μέσα από σκληρές πολιτικές ιδιωτικοποίησης κάθε κοινωνικού αγαθού (υγεία, παιδεία κλπ) και διαμόρφωσης μιας νέας πραγματικότητας για τον κόσμο της εργασίας: δημιουργία φθηνών εργαζομένων που θα δουλεύουν χωρίς εργασιακά δικαιώματα και θα στερούνται απαιτήσεις.
Η εκπαίδευση που σταδιακά αλλά με ταχύς ρυθμούς δημιουργούν υπηρετεί αυτούς τους στόχους. Το μοντέλο ενός φθηνού σχολείου που παραδίδεται στους χορηγούς και στις επιχειρήσεις, όπου υπάρχει ενδιαφέρον για αυτούς. Σ’ αυτό το σχολείο έχουν θέση μόνο οι ικανοί, χωρίς «προβλήματα». Αυτοί θα προχωρήσουν. Για τους άλλους, θα εξασφαλίσουν τις αναγκαίες γνώσεις των ευέλικτων ημιμαθών εργαζόμενων που θα περιπλανούνται εύκολα και θα υποτάσσονται ακόμη ευκολότερα. Οι γονείς των μαθητών θα είναι χορηγοί αυτών των σχολείων ή πρωτοστατούντες στην αναζήτηση χορηγών. Κι όλα αυτά μέσα σ’ ένα πλαίσιο ασφυκτικής ανεργίας, μαθητών που υποσιτίζονται, οικογενειών που δυσκολεύονται να επιβιώσουν.
Η «Ανυπότακτη Πόλη» μαζί με μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς παλεύει ενάντια στη διάλυση του δημόσιου σχολείου και διεκδικεί:
  • Την ίδρυση και τη λειτουργία νέων σχολείων στην περιοχή
  • Τη μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα
  • Προσλήψεις με μόνιμη και ενιαία σχέση εργασίας εκπαιδευτικού προσωπικού, ούτως ώστε το μάθημα να γίνεται με σύγχρονους όρους και όχι με συνθήκες της δεκαετίας του ΄50
  • Ενιαία, δημόσια, δωρεάν, δωδεκάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση και δίχρονη προσχολική αγωγή
  • Αύξηση της χρηματοδότησης για την κάλυψη όλων των αναγκών των σχολείων από τον κρατικό προϋπολογισμό.
  • Ενίσχυση της ειδικής εκπαίδευσης, ούτως ώστε να έχουν όλα τα παιδιά ευκαιρίες και δικαίωμα στη μόρφωση

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου