ΕΠΑΝΕΝΩΣΤΕ ΜΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΜΑΣ ΤΩΡΑ

ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ - ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥΣ

Από τις 21/10 ξεκίνησαν πρόσφυγες από το στρατόπεδο της Μόριας στη Λέσβο αγώνα που κλιμακώνουν με απεργία πείνας για το δικαίωμα να τους αναγνωριστεί η ιδιότητα του πρόσφυγα και να συνεχίσουν το ταξίδι τους στην Ευρώπη, να σταματήσει ο εγκλεισμός τους στα νησιά κάτω από τις ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες διαβίωσης, που ενόψει του χειμώνα θα γίνουν ακόμα πιο αφόρητες.

Από σήμερα 1/11 πρόσφυγες από τα στρατόπεδα του Σκαραμαγκά ξεκινούν απεργία πείνας στην Αθήνα για να προχωρήσουν οι επανενώσεις με τις οικογένειες τους σε χώρες της Ευρώπης, που ενώ τους έχει αναγνωριστεί το δικαίωμα αυτό, δεν προχωρούν λόγω της αποδοχής από την ελληνική κυβέρνηση της απαίτησης της Γερμανίας για δραστική περικοπή του αριθμού των επανενώσεων ανά μήνα, με κίνδυνο αυτό το δικαίωμα να χαθεί. Το πρόβλημα αυτό αφορά ασυνόδευτα ανήλικα, μητέρες με παιδιά, γονείς, οικογένειες που έχουν χωριστεί στα δυο.

Θεωρούμε ότι είναι αναφαίρετο δικαίωμα των θυμάτων των πολέμων να λαμβάνουν προστασία , να τους αναγνωρίζεται το δικαίωμα στο άσυλο και την ελευθερία. Η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας που δεν αναγνωρίζει αυτό το δικαίωμα σε όλους όσους έχουν μπει στη χώρα μας μετά από αυτήν είναι απάνθρωπη και πρέπει να καταργηθεί.

Είμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα των απεργών πείνας σε Λέσβο και Αθήνα και ζητάμε ικανοποίηση των αιτημάτων τους, δικαίωμα στο άσυλο, απεγκλωβισμό τους από τα νησιά για να συνεχίσουν το ταξίδι τους, να σταματήσουν οι απελάσεις και φυλακίσεις τους,  να προχωρήσουν άμεσα οι οικογενειακές επανενώσεις, ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, προστασία, ελευθερία και δικαιώματα χωρίς διακρίσεις σε όλα τα θύματα των πολέμων, πολέμων για τους οποίους ευθύνονται και οι επεμβάσεις και εκστρατείες των χωρών του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε., που ακολουθούν και αντιπροσφυγική πολιτική.

Καλούμε το λαό των Αγίων Αναργύρων και του καματερού να σταθεί  στο πλάι των προσφύγων που έφτασαν σε αυτή την έσχατη απεγνωσμένη μορφή πάλης, την απεργία πείνας, για να υπερασπίσουν το αυτονόητο δικαίωμα να ζουν ενωμένες οι οικογένειες τους που χώρισε όχι μόνο ο πόλεμος, αλλά και η δήθεν πολιτισμένη δύση.

Δίπλα τους γιατί κάνουμε πράξη την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες μαζί με την πάλη μας μέσα από τα σωματεία, φοιτ. Συλλόγους, και συλλογικότητες  ενάντια στις απολύσεις, την απλήρωτη δουλειά, το κόψιμο μισθών και συντάξεων, τη μη παράδοση συγγραμμάτων στα πανεπιστήμια, τη βία των ηλεκτρονικών κατασχέσεων και των πλειστηριασμών λαϊκής κατοικίας, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας που κατεδαφίζονται από τις απαιτήσεις της Ε.Ε., του Δ.Ν.Τ των τραπεζών και όλων των καπιταλιστών ελλήνων και ξένων

Γιατί ο λαός μας, η εργατική τάξη, η νεολαία, που φτωχοποιείται βίαια ξέρει από ταλαιπωρία, μετανάστευση, πόνο και δυστυχία. Έχουμε τις αρχές της αλληλεγγύης, του σεβασμού στον πόνο του άλλου, της φιλίας των λαών, της φιλοξενίας.

Ο ρατσισμός των κλειστών συνόρων και των φραχτών και η μονιμοποίηση των μέτρων «έκτακτης ανάγκης» και «κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού» στο όνομα της «πάλης κατά της τρομοκρατίας» σε όλη την Ευρώπη, έρχονται στην πρώτη γραμμή των κινδύνων για την εργασία, τον πολιτισμό και την ανθρωπότητα. Ο μύθος της «Ευρώπης των λαών» είναι νεκρός. 

Όμως εκεί που κάτι πεθαίνει κάτι καινούριο γεννιέται ο αγώνας των προσφύγων και η αλληλεγγύη θα φέρει την νίκη