Καζάνι που βράζει είναι ο χώρος της εκπαίδευσης και μετά το νέο νομοσχέδιο του Υπ. Παιδείας, για την «ασφάλεια» των ΑΕΙ και τον νέο τρόπο εισαγωγής σε αυτά αλλά και με όλες τις νέες ρυθμίσεις για την εκπαίδευση.
Το Υπουργείο και η Κυβέρνηση θέλουν να επιτύχουν αυτό που πολλές φορές έχει επιχειρηθεί αποτυχημένα και παλιότερα από άλλες κυβερνήσεις αφού έχει προσκρούσει στο ζωντανό μαχητικό φοιτητικό, μαθητικό και εκπαιδευτικό κίνημα: να παραδοθεί εντελώς η δημόσια εκπαίδευση στους ιδιώτες μέσω των ιδιωτικών πανεπιστημίων, την απαξίωση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας και τη μετατροπή της σε ένα ακριβό εμπόρευμα για λίγους.
Οι νέες ρυθμίσεις για την επαναφορά της τράπεζας θεμάτων στις προαγωγικές της Α Λυκείου, για τον τρόπο πρόσβασης, με την ελάχιστη βάση εισαγωγής στα πανεπιστήμια και την αλλαγή στα μηχανογραφικά (διπλό μηχανογραφικό) θα δυσκολέψει την είσοδο των πιο φτωχών νέων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Είναι πρωτοφανές για το εκπαιδευτικό σύστημα στη χώρα μας να αλλάζει ο τρόπος εισαγωγής μέσα στη χρονιά και να εφαρμόζεται στους μαθητές που φοιτούν ήδη στην Γ Λυκείου! Το «διπλό μηχανογραφικό» –στην πρώτη φάση με περιορισμένες επιλογές και στη δεύτερη με ό,τι έχει «περισσέψει» και συγχρόνως με τη μείωση του αριθμού των εισακτέων– δημιουργεί ένα τοπίο όπου χιλιάδες μαθητές θα βρεθούν εκτός τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η τηλεκπαίδευση, που εφάρμοσε η Κυβέρνηση με περισσό ενθουσιασμό και αναλγησία, προκειμένου να μην πάρει μέτρα για την ασφάλεια των μαθητών στα σχολεία, αποδυνάμωσε περισσότερο τη γνωστική επάρκεια των μαθητών στη νέα σχολική χρονιά και δημιούργησε μεγαλύτερες ταξικές ανισότητες. Ένας μεγάλος αριθμός μαθητών αποκλείστηκε από τη μαθησιακή διαδικασία αλλά και όσοι-ες καταφέρνουν να παρακολουθούν γίνονται δέκτες «θραυσμάτων», αποσπασματικών πληροφοριών και η όλη διαδικασία θυμίζει «στιγμιότυπα» ενός ιδιότυπου «ζάπινγκ».
Επίσης οι διαγραφές των φοιτητών που δεν μπορούν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους στο όριο των ν+ν/2 (όπου ν, τα έτη της σχολής), αποτελούν σκληρά ταξικά μέτρα. Αποτελεί πρόκληση ακόμα και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι λεγόμενοι «αιώνιοι φοιτητές», σαν παράσιτα, την ίδια στιγμή που αφενός δεν επιβαρύνουν κάπως το πανεπιστήμιο και αφετέρου ζούμε σε μια εποχή που το ζήτημα της επιβίωσης είναι καθημερινό άγχος. Με τις σχεδιαζόμενες ρυθμίσεις μια μέση οικογένεια πρέπει να σταματήσει να πιστεύει ότι τα παιδιά της θα πάνε στο πανεπιστήμιο, θα βγάλουν το σχολείο, θα μορφωθούν. Αυτή είναι η βασική «ελληνική ανορθογραφία» που δεν μπορούν να ανεχτούν οι κυβερνήσεις, να μορφώνονται τα παιδιά του λαού!
Εξάλλου ο νόμος για την Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση (ΕΕΚ) σχεδιάστηκε με βάση την καπιταλιστική οικονομία, με βασικό στόχο τη μαζική «παραγωγή» εργατικού δυναμικού, με καταρτίσεις και επαγγελματικές δεξιότητες που γρήγορα θα απαξιώνονται και θα χρειάζεται να επαναπροσδιορίζονται. Στόχος είναι το 70% των μαθητών να επιλέξει την ΕΕΚ και οι περισσότεροι από αυτούς τις μεταγυμνασιακές Επαγγελματικές Σχολές Κατάρτισης (ΕΣΚ) και τις Σχολές Μαθητείας του ΟΑΕΔ. Λένε στους μαθητές που δεν θα μπορούν να ανταποκριθούν στον εξεταστικό αγώνα δρόμου για μια θέση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση να «ξεμπερδεύουν» με μια δίχρονη σχολή μαθητείας που θα τους προσφέρει(;) μια θέση κακοπληρωμένου εργαζόμενου στις τοπικές ανάγκες της καπιταλιστικής παραγωγής. Η ίδρυση πρότυπων ΕΠΑΛ με κυρίαρχο ρόλο και λόγο των επιχειρήσεων στα κριτήρια και στην επιλογή τομέων και ειδικοτήτων, στα προγράμματα σπουδών, σύμφωνα με τις τοπικές ανάγκες των επιχειρήσεων συνιστά μία συνολικά αντιδραστική νεοφιλελεύθερη τομή στη δευτεροβάθμια επαγγελματική εκπαίδευση. Οδηγεί σε απόφοιτους απόλυτα ευάλωτους από τις αλλαγές στην αγορά εργασίας και σε συρρίκνωση των ΕΠΑΛ, με ειδικότητες που δε θα είναι χρήσιμοι στις επιχειρήσεις.
Για να τα πετύχουν όλα αυτά χρειάζονται και το αντίστοιχο πλαίσιο. Χρειάζονται εκπαιδευτικούς σκυμμένους κάτω από το ζυγό της αξιολόγησης που ετοιμάζουν με γοργό ρυθμό. Μια αξιολόγηση που βέβαια δεν έχει στόχο τη βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας αλλά της υποταγής του εκπαιδευτικού στην αποστεωμένη μάθηση των απανωτών τεστ αξιολόγησης. Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών δυστυχώς περνάει μέσα από τη διαρκή αξιολόγηση των μαθητών. Τους χρειάζονται εκπαιδευτικοί που θα είναι απασχολημένοι μόνο με το να αξιολογούν τους μαθητές τους για να αξιολογηθούν καλά κι ίδιοι, χωρίς καμία περαιτέρω σκέψη, κρίση και διεκδίκηση.
Το ίδιο τους χρειάζεται ένα αδύναμο φοιτητικό κίνημα γιαυτό επιμένουν στη δημιουργία αστυνομίας μέσα στις σχολές. Η καταστολή σε συνδυασμό με το άγχος της ολοκλήρωσης των σπουδών μέσα στο προβλεπόμενο διάστημα θεωρούν ότι θα διαλύσει το φοιτητικό κίνημα.
Οι λαϊκές ανάγκες όμως χρειάζονται κάτι άλλο. Χρειάζονται πραγματική μόρφωση για όλα τα παιδιά σε σύγχρονα δημοκρατικά σχολεία όπου θα μπορεί να αναπτύξει ολοκληρωμένα τις ικανότητες και τις κλίσεις του κάθε παιδί. Χρειάζεται την εκπαίδευση των ίσων και των όλων, που μόνο ένα ισχυρό εκπαιδευτικό κίνημα (εκπαιδευτικών, μαθητών, φοιτητών, γονιών) μπορεί να επιβάλει.
Επίσης χρειαζόμαστε ανοιχτά, ασφαλή σχολεία. Η τηλεκπαίδευση δεν παρέχει μόρφωση.
Γι'αυτό απαιτούμε:
• να αποσυρθεί τώρα το νομοσχέδιο της Κεραμέως
• να καταργήσει την τράπεζα θεμάτων
• να αναπροσαρμόσει και να μειώσει τη διδακτέα ύλη των μαθημάτων όλων των τάξεων
• να σταματήσει κάθε σκέψη για τιμωρία των εκπαιδευτικών που αρνούνται να βαθμολογήσουν τους μαθητές εξ αποστάσεως και κάθε διαδικασία αξιολόγησης τους
• να σχηματιστούν 15αρια τμήματα στα σχολεία
• να βρεθούν άμεσα οι κατάλληλες υποδομές για την αραίωση των τμημάτων
• να δημιουργηθούν τώρα όλες οι απαραίτητες δομών ενισχυτικής διδασκαλίας (παράλληλη, κατ΄οίκον, πρόσθετη) για τους μαθητές που δεν μπορούν λόγω πανδημίας να παρακολουθήσουν τη δια ζώσης διαδικασία και παραμένουν περιορισμένοι στο σπίτι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου